اسلام و بهداشت روان
بهداشت و سلامت روان عبارتست از شیوه های پیشگیری یا کاهش بیماری های روانی و اختلالات رفتاری و نیز افزایش کارایی و توانمندی در فکر، احساس و عمل. این موضوع از جمله اموری است که اسلام با نظام جامع ، هماهنگ و دقیق خود نمی تواند نسبت به آن بی توجه باشدو در زمره ی آموزه های متعدد، متنوع و فراوان خود که گستره ی وسیعی از شئون فردی و اجتماعی را در برمی گیرد، از این مهم غفلت نموده باشد. بیماری ها و فشارهای روانی و رفتارهای نابهنجار فردی و اجتماعی، مرتبط با بینش ها، باورها و اعتقادات افراد بوده واحصاء برنامه ی اسلام در پیشگیری از این بیماری ها و مشکلات تأمین و ارتقای سلامت روان، می تواند از جامعیت آموزه های دین خاتم حکایت کند.
امروزه زندگی پر اضطراب و دلهره که آرامش انسانی را سلب نموده و او را گرفتار آزارها و مشکلات فراوان روانی نموده است، نمی تواند با فراموشی ذکر و یاد خداوند به عنوان تنها منبع اصلی آرامش بخش در میان انبوه اشتغالات و گرفتاری های زندگی روزمره بی ارتباط باشد. چرا که در آموزه های دینی شاهد آن هستیم که چنین تحذیر و تذکر داده می شود که ” همانا خداوند به قسط و عدل خویش، آسایش و راحتی مردم را در شناخت و یقین به خودش و رضا به قضایش قرار داده و اندوه و حزن را در شک و باورنداشتن به خدا و رضایت نداشتن به حکم او، نهفته است.”
بر این اساس، رفتارهایی از قبیل توکل به خداوند، صبر، دعا، زیارت و… می تواند از طریق ایجاد امید و افزایش نگره های مثبت، موجب آرامش درونی فرد شوند. لذا می توان بر پایه ی آموزه های اسلام، در انسان حائز سلامت و بهداشت روانی، ویژگی هایی همچ.ن عبادت، ذکر، حسن خلق و… را جستجو کرد.
پدیدآورنده: ایران محمدآبادی- استاد راهنما: حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد سلطان مرادی - سال1387- 156 صفحه